Kolonia w szale protestów: Sojusz antywojenny wzywa do zniesienia obowiązkowej służby wojskowej!

Kolonia w szale protestów: Sojusz antywojenny wzywa do zniesienia obowiązkowej służby wojskowej!

Około 70 osób zebrało się dziś przed ośrodkiem karier Bundeswehry w Kolonii, aby zaprotestować przeciwko groźbie przywrócenia obowiązkowej służby wojskowej. Według policji akcja zorganizowana przez antywojenny sojusz „Rheinmetall rozbrojenie” przebiegła w spokojnej atmosferze. Uczestnicy utworzyli protest okupacyjny przed jedną z bram wejściowych i jednoznacznie dali do zrozumienia: „Nie jesteśmy gotowi na wojnę!” Blokada ta zapoczątkowała zaplanowane „dni akcji” przeciwko poborowi do wojska. Rzecznik policji powiedział, że służby ratunkowe „otoczyły” protestujących, aby zapobiec możliwym zakłóceniom. Protest odbył się w kontekście aktualnych aspiracji politycznych, gdyż rząd federalny chciał jeszcze tego samego dnia podjąć decyzje w sprawie nowej służby wojskowej, co dodatkowo podsyciło protestujących. W budynku, w którym demonstrowali, odbywa się centralna koordynacja planowania kadrowego Bundeswehry, która w przypadku przywrócenia obowiązkowej służby wojskowej odpowiadałaby także za rekrutację.

Debata zbrojeniowa w Niemczech

Dyskusja na temat obowiązkowej służby wojskowej w Niemczech nabrała nowego tempa po rosyjskim ataku na Ukrainę w lutym 2022 roku. Na tym tle federalny minister obrony Boris Pistorius zapowiedział nowy model służby wojskowej w 2024 roku. Społeczeństwo jest rozdarte pomiędzy chęcią posiadania silnej Bundeswehry a krytyką priorytetów politycznych, które w coraz większym stopniu nakierowane są na zbrojenia i militaryzację. Według sojuszu antywojennego planowane zwiększenie budżetu obronnego do około 5% produktu krajowego brutto będzie nadal alarmować. Szczególnie w najbliższą sobotę, 30 sierpnia 2025 r., w Kolonii na Heumarkt duży nacisk zostanie położony na przemysł zbrojeniowy – jako temat poruszony zostanie nie tylko temat zbrojeń, ale także militaryzacji pod względem finansowym.

Na szczycie NATO zdecydowano, że prawie połowę budżetu federalnego należy przeznaczyć na uzbrojenie i struktury wojskowe. Oznacza to, że mogą ucierpieć obszary społeczne, takie jak opieka zdrowotna, opieka nad dziećmi i funkcje miejskie. Wiele osób wyraża obawy dotyczące rosnących czynszów, dłuższych godzin pracy i redukcji zatrudnienia. Decydenci polityczni, w tym kanclerz Merz, wzywają Niemcy do przyjęcia roli przywódcy wojskowego w Europie. Jednak krytyka narasta: głosy na rzecz pokoju i protesty przeciwko rosnącej militaryzacji są często dyskredytowane.

Przeszłość poboru

Pobór do wojska ma w Niemczech burzliwą historię. Został wprowadzony w Prusach w 1813 r. i przeżył wiele punktów zwrotnych, w tym traktat wersalski po I wojnie światowej i jego ponowne wprowadzenie przez reżim nazistowski w 1935 r. W Republice Federalnej pobór do wojska wprowadzono w 1956 r. w ramach demokratycznie kontrolowanego systemu, aż do jego zawieszenia przez Karla-Theodora zu Guttenberga w 2011 r. Zawieszenie miało poważne konsekwencje: liczba żołnierzy spadła poniżej 185 tys., a stosunki między społeczeństwem a Bundeswehrą uległy osłabieniu.

Obecna debata jest złożona. Nowa służba wojskowa ma być wdrażana jako dobrowolna, ale obowiązkowa służba przygotowana od 2025 r., zgodnie z planem rządu federalnego. Mężczyźni muszą wypełnić kwestionariusz, natomiast kobiety mogą zgłosić się na ochotnika. Pomimo akceptacji nowego modelu przez SPD, istnieją spore obawy wśród obywateli, którzy mają trwałe wątpliwości co do rzetelności Bundeswehry w służbie wojskowej i jej kompetencji szkoleniowych.

Biorąc pod uwagę wszystkie te rozważania, pobór do wojska znajduje się w kluczowym punkcie zwrotnym. Połączenie dobrowolności z możliwym powrotem do obowiązkowych obowiązków mogłoby zwiększyć napięcia społeczne. Nacisk na rząd federalny stale rośnie, ponieważ należy przezwyciężyć wyzwania gospodarcze i logistyczne.

Protesty i dyskusje wyraźnie pokazują, że społeczeństwo stoi przed wyzwaniem znalezienia równowagi pomiędzy bezpieczeństwem a wartościami społecznymi. Nawet jeśli plany militaryzacji wydają się nieodwracalne, nie należy lekceważyć oporu obywateli.