Günter Wallraff: 40 χρόνια στον πάτο – μια ματιά στα παράπονα!

Günter Wallraff: 40 χρόνια στον πάτο – μια ματιά στα παράπονα!

Στις 21 Οκτωβρίου 1985, κυκλοφόρησε ένα βιβλίο που αντηχεί ακόμα στις καρδιές πολλών ανθρώπων σήμερα: «All the Way Down» του Günter Wallraff. Με πάνω από πέντε εκατομμύρια αντίτυπα που πωλήθηκαν στα γερμανικά, αυτό το έργο είναι το πιο επιτυχημένο βιβλίο μη λογοτεχνίας στη Γερμανία και έχει από καιρό κερδίσει τη διεθνή προσοχή, έχει μεταφραστεί σε 38 γλώσσες και έχει βρει τη θέση του ακόμη και σε χώρες χωρίς σημαντική μετανάστευση εργατικού δυναμικού. Ο Wallraff, ο οποίος είναι τώρα 83 ετών και ζει στο Cologne-Ehrenfeld, έχει επισημάνει σαφείς κοινωνικές αδικίες τις τελευταίες δεκαετίες μέσα από τις κρίσιμες και συχνά επικίνδυνες αναφορές του.

Η πιο διάσημη φάρσα του ήταν η μυστική έρευνα στην οποία πόζαρε ως Τούρκος μετανάστης Ali Sigirlioğlu. Ο Wallraff πραγματοποίησε αυτό το πείραμα για δύο χρόνια, αλλάζοντας την εμφάνισή του με φακούς επαφής και περούκα και υιοθετώντας μια στερεότυπη προφορά. Χωρίς να μασάει τα λόγια του, κατέγραψε τις διακρίσεις και την εκμετάλλευση των μεταναστών σε διάφορες θέσεις εργασίας, από την εργασία σε ένα εργοστάσιο χάλυβα Thyssen μέχρι μια δουλειά στα McDonald's. Αυτές οι εμπειρίες δεν είναι μόνο συγκλονιστικές, αλλά υπογραμμίζουν και το ανθρώπινο κόστος που σχετίζεται με την κακή εργατική νομοθεσία.

Μια θαρραλέα ματιά πίσω από την πρόσοψη

Στο βιβλίο του, ο Wallraff όχι μόνο παρουσίασε ανοιχτά το σωματικό και ψυχολογικό στρες που βίωσε ως Τούρκος εργάτης, αλλά επέστησε επίσης την προσοχή στις καταστροφικές συνθήκες εργασίας. Η έλλειψη προστατευτικού εξοπλισμού, οι χαμηλοί μισθοί και η κοινωνική πίεση σήμαιναν ότι οι μετανάστες αντιμετωπίζονταν συχνά σαν «αναλώσιμα εργαλεία». Οι εμπειρίες του άγγιξαν τις ρίζες των κοινωνικών προβλημάτων της εποχής και οδήγησαν εδώ και πολύ καιρό στην ίδρυση πρωτοβουλιών όπως η «Αλληλεγγύη των Ξένων» για την υποστήριξη νεοφερμένων στη Γερμανία. Αυτά τα διασυνοριακά ζητήματα είναι πιο επίκαιρα σήμερα από ποτέ, ειδικά στο πλαίσιο των σημερινών μεταναστών εργαζομένων από την Ανατολική Ευρώπη και την Αφρική που πρέπει να εργαστούν υπό παρόμοιες επισφαλείς συνθήκες.

Ο ίδιος ο Wallraff δεν φοβήθηκε ποτέ για το κεφάλι του. Δέχτηκε απειλές για τη ζωή του λόγω της αδυσώπητης έρευνάς του. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης στη Berliner Zeitung, είπε ότι νιώθει ότι είναι μέρος μιας άδικης κοινωνίας που συχνά αγνοεί τους περιθωριοποιημένους. «Τα κενά ήταν ήδη αγεφύρωτα πριν από την Κορόνα», λέει ο Wallraff, ο οποίος επίσης αμφισβητεί κριτικά το χάσμα μεταξύ των πολιτικών θεσμών και των αναγκών του λαού. Κατά τη γνώμη του, η πανδημία του κορωνοϊού ενίσχυσε ακόμη περισσότερο αυτόν τον διχασμό.

Αναμνήσεις και καλύτερη αντιμετώπιση των αδικιών

Ο Günter Wallraff πάντα καταλάβαινε πώς να υπερασπίζεται τους πιο αδύναμους στην κοινωνία και να λέει τις ιστορίες τους. Δέκα χρόνια μετά τη δημοσίευση του «The Bottom», άρχισαν να εμφανίζονται βελτιώσεις στις συνθήκες εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής μάσκες σκόνης και σκληρών καπέλων. Όταν ρωτήθηκε πώς αντιλαμβάνεται τις αλλαγές στην κοινωνία, ξεκαθαρίζει ότι υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος για την αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων. «Θα πρέπει να διατηρήσουμε τα θετικά επιτεύγματα, αλλά ταυτόχρονα να μην ξεχνάμε τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας», εξηγεί.

Η ακούραστη δέσμευση του Wallraff στη δικαιοσύνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν θα ξεχαστεί και το έργο του θα διαβαστεί από κοντά σε όλο τον κόσμο, ακόμη και σε χώρες όπου δεν έχει πάει. Το «All the Way Down» δείχνει έντονα τις σκοτεινές πλευρές της εργατικής μετανάστευσης και δεν μας αφήνει ασυγκίνητους ακόμη και σήμερα. Η δέσμευσή του όχι μόνο προσφέρει μια ματιά στο παρελθόν, αλλά μας ενθαρρύνει επίσης να αντιμετωπίσουμε ενεργά τα τρέχοντα παράπονα και να απαιτήσουμε αλλαγή.