Arcydzieło Schönberga: przypomnienie okropności Holokaustu w Kolonii

Arcydzieło Schönberga: przypomnienie okropności Holokaustu w Kolonii

W Kolonii obchodzi się szczególne wydarzenie muzyczne: melodramat Arnolda Schönberga „Ocalały z Warszawy” zostanie wykonany z Orkiestrą Gürzenich pod dyrekcją Andrésa Orozco-Estrady. Ta premiera dzieła, już dziś uznawanego za jeden z najpotężniejszych utworów podejmujących tematykę Holokaustu, głęboko zapada się w pamięć i cieszy się dużym uznaniem. Głośny Koncerty Utworowi historycznemu towarzyszy Dominique Horwitz w roli prelegenta.

„Ocalały z Warszawy” skomponowany w 1947 roku opowiada o przerażającej scenie warszawskiego getta i brutalnych selekcjach, jakim poddano wielu Żydów. W ciągu około siedmiu minut Schönberg opisuje makabryczne okoliczności, które doprowadziły do ​​morderstw. Premiera odbyła się 4 listopada 1948 roku w Albuquerque w Nowym Meksyku i okazała się wielkim sukcesem. „To manifest artystyczny, który nie tylko odnosi się do okropności Holokaustu, ale także stanowi przestrogę dla przyszłych pokoleń” – powiedział Luigi Nono, który określił to dzieło jako „estetyczny manifest muzyczny naszej epoki”.

Znaczenie dzieła

Utwór osiąga swój emocjonalny punkt kulminacyjny w finale, kiedy w obliczu śmierci więźniowie skandują żydowskie wyznanie wiary „Shema Yisrael”. Głośny Wikipedia Utwór wzbogacony jest różnorodnymi elementami muzycznymi i językowymi i odzwierciedla brutalność, jaką narodowosocjalistyczni okupanci zadali ludności. Schönberg pierwotnie stworzył dzieło pod wrażeniem okrucieństw, których sam doświadczył i które głęboko przetworzył w swojej tożsamości artystycznej.

W obsadzie dzieła znajduje się nie tylko orkiestra smyczkowa, ale także chór męski i różne zespoły dęte. Ekscytującym aspektem jest to, że Schönberg oparł kompozycję na jednym dwunastotonowym rzędzie i podzielił utwór na trzy części – wstęp, narrację i refren końcowy.

Droga Schönberga do kompozycji

Arnold Schönberg urodził się w żydowskim Wiedniu w 1874 roku i dorastał w ortodoksyjnej dzielnicy Leopoldstadt. Ale jego stosunek do judaizmu był złożony; na jego wychowanie duży wpływ miała muzyka popularna Wiednia, a niekoniecznie tradycje religijne. Doświadczenia z antysemityzmem i traumatyczne doświadczenia I wojny światowej skłoniły go w późniejszych pracach do większego skupienia się na swoich żydowskich korzeniach. Ponieważ on sam był dzieckiem takich brutalnych wydarzeń, konfrontacja ta stała się tym bardziej aktualna w jego późniejszych kompozycjach.

W 1913 r. Schönberg przeszedł na protestantyzm, by powrócić do judaizmu w 1933 r., na krótko przed emigracją do Stanów Zjednoczonych. To, co było wyrazem jego tożsamości, okazało się głębokim źródłem jego twórczości. „Ocalały z Warszawy” to zatem nie tylko dzieło muzyczne, ale także wstrząsające świadectwo jego życiorysu, poruszającego kwestię utraty i pamięci.

Andrés Orozco-Estrada, który w przyszłym sezonie przyjedzie do Kolonii jako kapelmistrz Gürzenich, swoją rozrywkową reżyserią odniósł wiele sukcesów. Tym razem wykaże się dobrą ręką w interpretacji złożonego i poruszającego dzieła Schönberga.

Fakt, że mieszkańcy Kolonii angażują się w takie dzieło historyczne, nie tylko wzbogaca życie kulturalne miasta, ale także daje możliwość zakotwiczenia przypomnienia o zapomnieniu nie tylko w uszach, ale także w sercu. Dzieła Schönberga stanowią niezastąpiony związek z historią i nadal często są uwzględniane w programach szkolnych.