Betonowa sztuka w Kolonii: Dlaczego samochód stał się pomnikiem wieczności

Betonowa sztuka w Kolonii: Dlaczego samochód stał się pomnikiem wieczności

Hohenzollernring, Köln, Deutschland - Co robi samochód z 1960 roku w Hohenzollnring w Kolonii? Odpowiedź jest prosta: jest częścią sztuki „uśpiony ruch”, stworzony przez Wolfa Vostella. Ta niezwykła betonowa rzeźba nie tylko upamiętnia pojazd, ale także odzwierciedla wyzwania społeczne z lat 60. XX wieku. Ponieważ liczba zatwierdzonych samochodów w Niemczech Zachodnich z 4,5 miliona w 1960 r. Wybuchła do 9 milionów w 1970 r., Plannicy miejscy zareagowali na koncepcję „miasta przyjaznego samochodu”. Ale to, co pozostało, było często pogorszeniem jakości życia w pokojach miejskich.

Vostell rozpoczął swój projekt w październiku 1969 r. W Kolonii Domstrasse, gdzie był kapitanem w Beton Goss. 2 października 1969 r. Odbyło się pierwsze publiczne ogłoszenie, a następnie złożony proces, który udokumentował osadzanie samochodu w konkretnym. Film rejestruje ten twórczy akt i dziś przyciąga oczy przechodniów -są. Jego pomysłem było przedstawienie dzieła sztuki w „Parking Row”; Spotkało to jednak reakcje podzielone między populacją. Wielu skrytykowało go jako przeszkodę drogową, która ostatecznie doprowadziła do rzeźby do opuszczenia pierwotnej lokalizacji, ponieważ biuro regulacyjne nie zaakceptowało utraty miejsca parkingowego.

Imponujący kawałek historii

1989 15 -ton Sculpture znalazła swój nowy dom na Hohenzollnring, gdzie od tego czasu jest uważana za jedno z najsłynniejszych dzieł sztuki w Kolonii. „Ruch spoczynkowy” to nie tylko rzeźba; Oznacza również transformację mobilności i konsumpcji i jest ceniony przez miłośników sztuki miasta. Już w 1970 r. Vostell stworzył podobną instalację o nazwie „Betonowy ruch” w Chicago, który konkretny Cadillac Deville z 1957 r. Oba prace dotyczą przekształcenia ruchomych obiektów w pomniki nieruchome i przyczyniają się do dyskusji na temat naszego stylu życia.

Ciągła interakcja sztuki z przestrzenią miejską jest czymś więcej niż tylko estetyką. Zgodnie z analizą Schader- Foundation IT IT APACYS dla osób, które są mało zainteresowane sztuką. Praca Vostella jest przykładem radzenia sobie z kwestiami społecznymi miasta i zachęca do myślenia o indywidualnym sposobie radzenia sobie ze sztuką.

Los „Ringing Ruchuek”

„podczas ruchu” Wolf Vostell nie tylko oznacza minęzę, ale nadal prosi o zakwestionowanie własnej mobilności i sposobu radzenia sobie z przestrzenią miejską. Ponieważ ostatecznie pozostaje pytanie, ile przestrzeni chcemy stworzyć dla sztuki w mieście. wikipedia Podsumowało to, gdy zarówno sztuka, jak i miejsce są w stałej zmianie.