Ingrid Schaeffer-Rahtgens: Herinneringen aan haar moedige vader in het verzet
Ingrid Schaeffer-Rahtgens herinnert zich haar vader die vocht tegen het verzet in het centrum van Keulen en denkt na over burgerlijke moed.

Ingrid Schaeffer-Rahtgens: Herinneringen aan haar moedige vader in het verzet
In het centrum van Keulen, terwijl de mensen druk bezig waren, wachtte de 85-jarige Ingrid Schaeffer-Rahtgens op de afspraak met haar arts toen ze met Susanne Hengesbach begon te praten. In haar rubriek “Twee koffie alstublieft!” Hengesbach-banden, zo Stadscourant Keulen reportages over onderwerpen en verhalen die het leven in onze stad weerspiegelen. Ingrid heeft een bijzondere biografie: op vierjarige leeftijd verloor ze haar vader, Carl Ernst Rahtgens, die op 30 augustus 1944 in Berlijn-Plötzensee werd geëxecuteerd. Hij was strijdmakker in het verzet tegen Adolf Hitler en was betrokken bij de staatsgreep van 20 juli.
“Ik heb goede herinneringen aan mijn vader”, zegt Ingrid. Ondanks zijn vroegtijdige dood spraken zijn levensvreugde en zijn christelijk geloof haar aan. Ze beschrijft hem als een ‘gelukkig, christelijk en grappig persoon’ die altijd bij haar leven betrokken wilde zijn. Dat blijkt al uit het feit dat Carl Ernst Rahtgens actief betrokken wilde zijn bij haar geboorte, wat leidde tot een diepe emotionele band.
Een man in verzet
Carl Ernst Rahtgens werd geboren op 27 augustus 1908 en had een veelbelovende militaire carrière. Hij sloot zich in 1928 aan bij een infanterieregiment in Potsdam en behaalde zijn Abitur voordat hij in 1937 slaagde voor het toelatingsexamen voor de Oorlogsacademie. Als gevolg hiervan vocht hij op verschillende fronten in verschillende oorlogsjaren en besprak hij de oorlogssituatie met vrienden als Günther Smend. Zijn familieleden, waaronder zijn oom, veldmaarschalk Günther von Kluge, sympathiseerden soms ook met het verzet, wat Rahtgens ertoe bracht geheime subversieve activiteiten te ondernemen.
Maar zijn geluk duurde niet lang: in september 1944 legden Gestapo-mannen zijn gezin een doodvonnis op. Terwijl zijn moeder en broers en zussen leden onder clanvervolging, moest Ingrid ook leven met het stigma de dochter te zijn van een ‘verrader van het vaderland’. ‘Ik heb op school veel vernedering meegemaakt’, herinnert ze zich. Toch ziet ze het ‘verzet’ als onderdeel van haar leven en daarom neemt ze regelmatig deel aan de herdenkingen van 20 juli, die ze omschrijft als haar ‘grote familie’.
Een verlangen naar morele moed
Ook spreekt Ingrid haar zorg uit over de toenemende onverschilligheid in de samenleving. “Burgermoed is tegenwoordig erg populair.” Hun hoop is dat 20 juli ooit zal worden omgedoopt tot de “Internationale Dag van het Verzet” om de herinnering levend te houden aan alle mensen die voor hun geloof hebben gevochten – net als veel andere verzetsstrijders uit die tijd, waaronder Sophie Scholl en Claus Schenk Graf von Stauffenberg. Deze historische figuren vechten ook ter nagedachtenis aan de plaats die het maatschappelijk middenveld zou moeten innemen bij het handhaven van gerechtigheid en menselijke waardigheid.
“Als hij niet meer leeft, moet ik mijn vuist opsteken voor hem en voor iedereen die heeft gevochten voor een beter leven”, zegt Ingrid vol overtuiging. Haar betrokken karakter en de herinnering aan haar vader maken duidelijk hoe belangrijk het is om op te komen voor vrijheid en democratie.