Ingrid Schaeffer-Rahtgens: Memories aan haar dappere vader in weerstand

Ingrid Schaeffer-Rahtgens erinnert an ihren Widerstand kämpfenden Vater in der Kölner Innenstadt und reflektiert über Zivilcourage.
Ingrid Schaeffer-Rahtgens doet denken aan haar verzetgevechten in het centrum van Keulen en reflecteert op burgerlijke moed. (Symbolbild/MK)

Ingrid Schaeffer-Rahtgens: Memories aan haar dappere vader in weerstand

Kölner Innenstadt, Deutschland - In het stadscentrum van Keulen, terwijl mensen haastig haastten, haastten de 85-jarige Ingrid Schaeffer-Rahtgens op de afspraak van haar arts toen ze begon te praten met Susanne Hengesbach. In haar sectie "Twee koffie, alsjeblieft!" Henggesbach, zoals de Kölner Stadt-anzeiger , op eigenschappen en verhalen in onze stad. Ingrid heeft een buitengewone biografie: op vierjarige leeftijd verloor ze haar vader, Carl Ernst Rahtgens, die op 30 augustus 1944 in Berlijn-Plötzensee werd geëxecuteerd. Hij was betrokken bij weerstand tegen Adolf Hitler en de omverwerping van de inspanningen van 20 juli.

"Ik heb goede herinneringen aan mijn vader", zegt Ingrid. Ondanks zijn vroege dood spraken zijn Joie de Vivre en zijn christelijk geloof tot haar. Ze beschrijft hem als een "gelukkige, christelijke en grappige persoon" die altijd al aan haar leven wilden deelnemen. Dit is al te zien in het feit dat Carl Ernst Rahtgens actief wilde zijn bij haar geboorte, wat leidde tot een diepe emotionele band.

een man in weerstand

Carl Ernst Rahtgens werd geboren op 27 augustus 1908 en had een veelbelovende militaire carrière. Zijn toegang tot een Potsdam Infantry -regiment vond plaats in 1928 en hij verwierf de Abitur voordat hij het toelatingsexamen voor de War Academy in 1937 aflegde. Als gevolg hiervan vocht hij op verschillende fronten in verschillende jaren van oorlog en behandelde vrienden zoals Günther Smend over de oorlogssituatie. Ook zijn familieleden, waaronder zijn oom, Generalfeldmarschall Günther von Kluge, sympathiseerden tijdelijk met het verzet, dat Rahtegens verhuisde om geheime omverwerpingsactiviteiten te initiëren.

Maar geluk duurde niet lang: in september 1944 hadden Gestapo -mannen van zijn familie de doodvonnis. Terwijl zijn moeder en broers en zussen aan het knippen leden, moest Ingrid ook leven met de stigmatisering van de dochter van een "vaderlandse eigenschap". "Ik heb veel vernederingen meegemaakt op school," herinnert ze zich. Niettemin ziet ze het "resistent" als onderdeel van haar leven, daarom neemt ze regelmatig deel aan vieringen van het denken op 20 juli, die ze beschrijft als haar "grote familie".

Een verlangen naar burgerlijke moed

Ingrid geeft ook commentaar op de toenemende onverschilligheid in de samenleving. "Burgerlijke moed is vandaag erg populair." Haar hoop is dat 20 juli op een dag wordt omgedoopt tot de 'internationale dag van verzet' om de herinnering te behouden van alle mensen die vochten voor hun overtuigingen - zoals vele andere verzetsjagers van die tijd, waaronder Sophie Scholl of Claus Schenk Graf von Stauffenberg. Deze historische karakters vechten ook voor de plaats die het maatschappelijk middenveld moet innemen om gerechtigheid en menselijke waardigheid te behouden.

"Als hij niet leeft, moet ik de vuist voor hem houden en voor iedereen die vocht voor een beter leven", zegt Ingrid. Je toegewijde aard en de herinnering aan haar vader maken duidelijk hoe belangrijk het is om campagne te voeren voor vrijheid en democratie.

Details
OrtKölner Innenstadt, Deutschland
Quellen